Kościół Parafialny Ścięcia świętego Jana Chrzciciela w Kościelniku.

Kościół wzmiankowany w 1346, zachowaną budowlę wznieśli ewangelicy w 1725. Jest to budowla orientowana, murowana, z prostokątną nawą nakrytą drewnianym sklepieniem pozornym z lunetami i węższym, prostokątnym prezbiterium nakrytym płaskim stropem. Dach dwuspadowy, okazała sygnaturka na kalenicy zwieńczona hełmem z prześwitem i dwoma dzwonami, w elewacjach prostokątny portal i okna zakończone półkoliście w kamiennych opaskach. We wnętrzu zachowały się m.in.: późnogotycki drewniany, tryptyk z początku XVI w., pochodzący z fary w Złotoryi, dwa barokowe ołtarze boczne z XVII w. przeniesione z kościoła w Jałowcu, barokowa drewniana, polichromowana ambona i kamienna chrzcielnica z XVII w. oraz obrazy olejne z XVII i XVIII w. W murach obwodowych kamienne epitafia i płyty na grobne z XVI-XVII w.

Kościelniki Średnie – kościół filialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego wzniesiony przez ewangelików w 1904.
Jest to budowla neogotycka, orientowana, z prostokątną nawą i drewnianą, polichromowaną emporą oraz węższym, prostokątnym i sklepionym krzyżowo prezbiterium. Asymetrycznie od północnej strony w linii elewacji frontowej stoi kwadratowa wieża z blendowanymi elewacjami, zwieńczona iglicowym hełmem i dzwonami. Dach dwuspadowy, elewacje wieńczy gzyms arkadowy, kratownica w szczycie wschodnim, ostrołukowe okna w dwóch rzędach, w elewacji frontowej trójdzielny portal wejściowy. We wnętrzu z nawą nakrytą drewnianym sklepieniem beczkowym z odkrytą więźbą i w prezbiterium, zachowały się m.in.: drewniany ołtarz główny, ambona, kamienna chrzcielnica i organy pochodzące z okresu budowy. W kościele umieszczono obrazy z XVIII i XIX w. i późnogotycki tryptyk z początku XVI w. pochodzący ze starego, późnoromańskiego miejscowego kościoła, znajdującego się w ruinie.

Kościelniki Górne – kaplica filialna. Mauzoleum rodowe, replika kaplicy z Londynu, wybudowana w 1900. Od 1987 mauzoleum pełni funkcję kaplicy mszalnej. Jest to budowla z kamiennych ciosów piaskowca, wniesiona na planie kwadratu, z kruchtą i półkolistą absydą. Budynek zwieńczony  czterospadowym dachem, z pseudokopułą od wewnątrz i elewacjami wzbogaconymi detalem architektonicznym neoromańskim.